Interview in typosthes.gr

-Πώς γεννήθηκαν τα τραγούδια του δίσκου;

Τα επτά από τα οκτώ τραγούδια του δίσκου γράφτηκαν πάνω σε στίχο και το λέω αυτό επειδή αν δεν έχω στίχο και έχω διάθεση να γράψω, γράφω μόνο μουσική και έπειτα ντύνεται, εάν προορίζεται βέβαια για τραγούδι, με λόγια. Υπήρξαν λοιπόν στίχοι που μου μίλησαν και με κάθισαν στο πιάνο. Δημιουργήθηκαν επτά τραγούδια τα οποία είχαν μία κοινή ατμόσφαιρα. Το όγδοο (Ένα γράμμα), είναι δεύτερη εκτέλεση με πρώτη αυτήν της Φωτεινής Βελεσιώτου. Είναι τραγούδια κοινωνικού προβληματισμού με υπαρξιακές αναζητήσεις και υποδόριες αναφορές στον έρωτα. Ηχογραφήθηκαν ανάμεσα στους δύο εγκλεισμούς από μια εξαιρετική ομάδα μουσικών, όπως και η δουλειά με τον Παντελή θαλασσινό και εκδίδονται τώρα!

-Πώς ήταν η συνεργασία με την Ασπασία Στρατηγού;

Η συνεργασία μας με την Ασπασία ήταν άψογη. Είναι σπουδαία τραγουδίστρια με πλήρη τεχνική αρτιότητα αλλά και έντονο συναισθηματισμό στην φωνή της. Έχει τεράστια γκάμα τραγουδίσματος και γι’ αυτό ανταποκρίθηκε απόλυτα στις ανάγκες των τραγουδιών, που δεν μπορώ να πω ότι είναι αμιγώς λαϊκότροπα. Τα τραγούδια της άρεσαν πολύ και έτσι είχαμε πολύ ωραία ατμόσφαιρα στο στούντιο που την χαρήκαμε ιδιαίτερα. Ήταν πολύ γρήγορη στις αποδόσεις της και έτσι δεν αφήσαμε στην κόπωση να μας καταβάλει. Έχει αγαπήσει αυτή τη δουλειά και θα την ερμηνεύει στο διηνεκές!!!

-Πώς νιώθετε κάθε φορά που ένας δίσκος ολοκληρώνεται και είναι έτοιμος για να συναντήσει το κοινό;

Στην αρχή ένας έντονος προβληματισμός εάν αυτό που καταθέτω προσθέτει ένα μικρό λιθαράκι στο οικοδόμημα της μουσικής και του τραγουδιού. Γιατί για μένα η δημιουργία και κατ’ επέκταση ο δημιουργός πρέπει να έχει λόγο ύπαρξης. Δεν δημιουργούμε για να δοξαστούμε ούτε για να γίνουμε διάσημοι. Δημιουργούμε για να ενσταλάξουμε το δώρο που μας έχει δοθεί, αφού του δώσουμε ποιητική υπόσταση, στον αποδέκτη του. Και εκεί είναι που κρίνεται το έργο. Όταν το κοινό στο οποίο απευθύνεται σου επιστρέφει την χαρά του, την συγκίνηση του, σου περιγράφει το ταξίδι της ψυχής του με όχημα την μουσική σου, τότε είσαι ήσυχος ότι το έργο σου έπιασε τόπο κι εσύ έχεις λόγο ύπαρξης σαν δημιουργός.

-Τι σας εμπνέει;

Με εμπνέει ότι με βασανίζει.

Αυτό δηλαδή που τυραννάει την ψυχή μου είτε ως δυνάστης είτε ως δέλεαρ.

Αυτό που δρα γύρω μου και αντιλαμβάνομαι ως άδικο, ανελεύθερο, καταπιεστικό αλλά κι αυτό που επιχειρεί να με εκτρέψει από το αισθητικό μου κέντρο και συμπεριφέρεται ως σύγχρονη σειρήνα, ενδεδυμένη ακόμη και με τον μανδύα του έρωτα.

Εκεί ορθώνεται το είναι μου και κάνει την δική του επανάσταση, που αντιδρά άλλοτε αποτρεπτικά και άλλοτε γόνιμα, εκφρασμένη όμως πάντα με ποιητικό τρόπο που για μένα είναι η μουσική.

-Τι σημαίνει για εσάς η μουσική;

Η μουσική είναι η γλώσσα της ψυχής. Συμφωνεί τις διαφωνίες, ανατρέπει τις ισορροπίες, συγκεράσει τις δυσαρμονίες. Με άλλα λόγια επιχειρεί να προσεγγίσει το απόλυτο, το ιδεατό και να εξηγήσει με το δικό της ποιητικό τρόπο το ανεξήγητο της ύπαρξης. Η μουσική δεν έχει εξάρτηση, κινείται μεταξύ υπαρκτού και ανύπαρκτου και συνομιλεί με κώδικα που μόνο η ψυχή μπορεί να αποκωδικοποιήσει.

Τι θα λέγατε στους νέους που θέλουν να γίνουν μουσικοί; 

Καλώς να ορίσουν στον μαγικό κόσμο της. Όμως πριν ενδυθούν το μανδύα του μουσικού θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν μέσα τους τι είναι αυτό που τους έλκει στη μουσική.
Η δυναμική της επιρροή στην επιδερμίδα η στην ψυχή;
Το χρήμα ή η ανάγκη τους να συγκινήσουν και να συγκινηθούν;
Η βιασύνη τους να φτάσουν κάπου ή η απόλαυση του ταξιδιού;